ربیع الاول

ربیع الاول

بهار اول ما تویی ،

ای غایب از نظر ...

برگرد ای توسل شب زنده دارها
پایان بده به گریه‌ی چشم انتظارها
از یک خروش ناله‌ی عشاق کوی تو
حاجت روا شوند هزاران هزارها
یک بار نیز پشت سرت را نگاه کن
دل‌ بسته این پیاده به لطف سوارها

از درد بی‌حساب فقط داد میزنم
آیا نمی‌رسند به تو این هوارها ؟!

ما را به جبر هم که شده سر به زیر کن
خیری ندیده‌ایم از این اختیارها

باید برای دیدن تو مهزیار شد
یعنی گذشتن از همگان، محض یارها
شب‌ها بدون آمدنت صبح می‌شوند
برگرد ای توسل شب زنده‌دارها
این دست‌ها به لطف تو ظرف گدایی‌اند
یا ایهالعزیزِ تمام ندارها